…εκείνα που κρύβονται στις παιδικές καρδιές. Όλα τα ανθρώπινα που αισθανόμαστε λίγο πολύ όλοι αλλά με πιο έντονο τρόπο τα παιδιά. Η χαρά, η χαρμολύπη, οι αγωνίες τους γιατί φυσικά αντιλαμβάνονται τις δυσκολίες της εποχής, η ανάγκη τους για παιχνίδι, για ταξίδια, για όνειρα.
Τα παιδιά δεν ζουν σε γυάλα. Βιώνουν και προσπαθούν να καταλάβουν τί συμβαίνει σήμερα: την αγωνία των γύρω τους για την κρίση, την τραγικότητα του δράματος των προσφύγων. Προφανώς η τέχνη έχει έναν ρόλο να παίξει στην κατανόηση του κόσμου.
Tο αντίβαρο των ποιοτικών ακουσμάτων, το αναλαμβάνουμε εμείς οι δάσκαλοι στα σχολεία με τις συνειδητές και υπεύθυνες επιλογές μας. Με όσο πιο όρεξη το κάνουμε τόσο πιο πολλά παιδιά θα αναρωτηθούν για τα ακούσματά τους και ίσως και να αγαπήσουν και κάτι ποιοτικότερο.
Παιδικό τραγούδι είναι αυτό που φτιάχνουν τα ίδια τα παιδιά μόνα τους παίζοντας με τις μελωδίες, τους ρυθμούς και τις λέξεις τους… Εγώ συνθέτω τραγούδια για μικρούς και μεγάλους, όπως συνηθίζω να λέω.